एक छोटेखानी किल्ला : किल्ले भिवगड उर्फ भीमगड (Bhivgad Fort)

          पाऊस असताना सुद्धा सलग दोन  रविवार घरी. असं सांगताना पण कसंतरी वाटतंय पण खरंतर पाऊस जास्त असल्यामुळेच घरी होतो. पण घेतलेला तो निर्णयही योग्यच होता. ह्या रविवारी सुद्धा Fifa World cup असल्याने लवकर घरी येऊ असाच एखादा ट्रेक घ्यायचा होता म्हणून मग मागच्या रविवारी जाण्याच्या ठिकाणीच ह्या रविवारी जायचं ठरवलं. ते म्हणजे किल्ले "भिवगड" उर्फ "भीमगड".

किल्ले भिवगड

        सकाळी ७ च्या सुमारास घरातून निघालो ७.२१ ची कर्जत लोकल पकडली. पावसाची ये-जा सुरूच होती. किल्ला छोटेखानी होता हे माहिती असल्याकारणाने आम्ही सुद्धा आरामात होतो. सुमारे आठच्या सुमारास कर्जतला पोचलो. वेळ असल्याकारणाने स्टेशनवरच नाश्ता केला आणि रिक्षा पकडली ९ च्या सुमारास गडाच्या पायथ्याशी पोचलो. तसं पाहायला गेलं तर गडावर जायला २ वाटा आहेत. त्यातली पहिली वाट वडप गावातून आणि दुसरी वाट गौर कामत गावातून. जवळपास सगळे जण वडप गावातूनच जातात पण आम्हाला प्रवाहाच्या विरुद्ध दिशेने जायची सवयच आहे ना म्हणून आम्ही गौर कामात गावातून जायचं ठरवलं.

            गड छोटा असल्याकारणाने चढाई लगेचच सुरू होते. सुमारे सव्वा नऊच्या सुमारास आम्ही चढायला सुरुवात केली आजूबाजूला अंथरलेला हिरवागार गालिचा समोर धबधब्यांची रांग सुंदर निसर्गरम्य दृश्य. ते कॅमेरात टिपून पुढे जायला निघालो चढण कमी आणि निसर्ग जास्त असा हा ट्रेक.

गौर कामत गाव 

           काहीही न करता आम्ही १० ते १५ मिनिटात अर्ध्यावर येऊन पोहोचलो. वरून गावातल्या कौलारू घराचं मनमोहक दृश्य नजरेस पडलं. समोर दिसणारे छोटेखानी २ तलाव. बाकी गावचीच घरं. ते सगळं दृश्य नजरेत भरून आम्ही पूढे चालू लागलो सुमारे ५ मिनिट उजव्या बाजूने पुढे गेल्यास गडाचं खरं प्रवेशद्वार नजरेस पडलं तेव्हाच समजलं गडाचा खरा रास्ता हा ह्याच गावातून आहे. 

 गडावर जाणारी वाट 

        गड छोटा असला तरी ह्या वाटेने गेल्यास हा रस्ता चित्तथरारक आहे. त्यात पावसाळा असल्याने वाट निसरडी होती आम्ही एकमेकांना हात देत पुढे आलो. समोर कातळात खोदलेल्या पायऱ्या त्याच्या उजव्या बाजूस एक गुहा आणि डाव्या बाजूने गडावर जाणारी पाऊलवाट. 

            ती चालत चालत पुढे गेलो आणि थेट गडावर पोचलो पाहिले नजरेस पडलं ते गडावरील पाहिलं भुयारी टाके. त्याकडे बघून ते बारमाही पाण्याचं असेल असं वाटलं नाही पण गडावर एकूण ५ पाण्याची टाके आहेत. त्यामुळे पाण्याची कमतरता कधी भासत नसावी. 

       भुयारी टाके 

      पुढे गेल्यावर थेट आम्ही बालेकिल्ल्यावर जाऊन पोहोचलो. बालेकिल्ल्यावरून गडाच्या चहूबाजूचा निसर्ग दृष्टीक्षेपात पडतो. उजव्या बाजूस वडप आणि गौरकामत गाव,  डाव्याबाजूस ढाकच्या किल्ल्यावरील ओसंडून वाहणारे धबधबे व समोर वडप गावातला प्रसिद्ध धबधबा.

बालेकिल्ला

      गडावरून दिसणारे गावाचे दृश्य 

          बालेकिल्ल्याच्या बाजूला सुद्धा एक पाण्याचे टाके आहे. एकूण ५ टाक्यांपैकी हे एक ह्यात बऱ्यापैकी पाणी साथ होता किंबहुना हि टाकी पावसाळ्यात भरून वाहत असतील. बाजूला गावकऱ्यांनी स्वराज्याचा भगवा ध्वज लावायची व्यवस्था केली आहे. 

    बालेकिल्ल्यावरील पाण्याचे टाके 

         गडावरून समोर पाहिलं कि वडप चा धबधबा नजरेस पडतो. ह्या धबधब्याकडे पाहिलं की कोणालाही जायचा मोह आवरत नाही. आम्ही तिकडे जाण्याचा विचार केला पण वरून पाऊस आणि वारा इतका होता की पुढे जाणं शक्य नव्हतं म्हणून तिथेच थांबून जेवणाचा निर्णय घेतला

          गडावरून दिसणारा वडप गावातील धबधबा 

         पण जेवायला योग्य जागा नव्हती म्हणून ती शोधत शोधत आम्ही खाली उतरायला सुरुवात केली. वाटेत अजून एक पाण्याचे टाके लागले हेच काय त्या गडाचे अवशेष. गडावरील ५ टाक्यांपैकी हे एक टाके. गौरकामत वरून वडप गावात जाताना लागणारे हे टाके. 

          तिथेच एका ठिकाणी जेवणासाठी जागा शोधली. खरंतर भूक कोणालाच नव्हती कारण इतका छोटा ट्रेक करायची सवयच नाही राहिली आता. पण प्रत्येकाने डब्यात काय काय आणलंय ते पाहण्याच्या उत्सुकतेपोटी जेवण करायचं ठरवलं खरंतर नाश्ता करून 2 तास पण झाले नव्हते पण बॅगा हलक्या करायचाच होत्या म्हणून जेवायला बसलो. बसलो नाही उभ्यानेच जेवलो. कारण गडावर बसण्यायोग्य जागाच नाही. 

 

 

     

आजचा मेनू

                 त्यात भन्नाट हवा. मग उभ्यानेच जेवणाचा आनंद घेतला आणि आता मात्र आम्ही वडप गावातून परतीच्या प्रवासाला लागलो. वडप गावातून भिवगडावर यायचं झाल्यास डाव्या हाताचा रस्ता भिवगडावर आणि उजव्या हाताचा रस्ता ढाक बहिरीकडे जातो.

  भिवगड आणि धाक बहिरी कडे जाणारे दिशादर्शक

       सुमारे १५ ते २० मिनीटातच आम्ही त्या धबधब्यापाशी येऊन पोहोचलो. रविवार असल्याने धबधब्याजवळ जत्रा होती आणि ती गर्दी सुद्धा "रविवरचीच" होती त्यामुळे तिथे न थांबता आम्ही थेट वडप गावातच येऊन थांबलो. पावसाची ये-जा चालूच होती. 

          आमच्या जवळ इतका वेळ होता की एकदा कर्जत स्टेशनपर्यंत चालत जायचा विचार मनात आला पण ते जरा जास्तच झालं असतं म्हणून मग आम्ही गावातून २ रिक्षा केल्या आणि थेट कर्जत स्टेशनला येऊन पोचलो तिथून दीड वाजताची लोकल पकडून अडीच च्या सुमारास घरात. खरंतर वाटलं पण नाही ट्रेक केल्यासारखं पण सुंदर निसर्ग अनुभवण्याची ही योग्य संधी होती.

चालो पुन्हा भेटूत पुढच्या रविवारी.... 

क्यूकि ये प्यास है बडी ......

 गडावरील वाऱ्यावर टिपलेला एक भन्नाट व्हिडीओ ....